dziecia wymyśliły

Lolo z powazną miną oznajmia, że trzeba wymienić baterie w zabawce i do tego mówi:
- tu jest potsebny slubokręt ksyzykowy.

Kolejna próba dowiedzenia się o tym, co Lolu będzie jeść na obiad. Myśli, myśli, w końcu stwierdza:
- będem jesc konia z klusek [czytaj: kopytka].

Jagulec ciagle chce telefonować i przeprowadzać poważne rozmowy. Wszystko co kształtem przypomina telefon, np. piloty od róznych sprzętów, nosi przy uchu i mówi do tego alioo, alioo.

Poza tym w ramach zagospodarowywania sobie czasu Jagulec cichcem wyrwala juz drugiej lali główkę.

beztytułowo

wiosna to chyba jakąś okrężną drogą człapie w tym roku
dziecki pokasłują, ale na razie widocznie tak musi być, bo lekarka nic nie słyszy niepokojącego w tych kaszlach - możliwe że alergie
na razie różniste badania mamy porobić dzieckom, a potem się zobaczy

wiesiek

wiesiek w całej okazałości

dobór tkaniny i guziczka - Lolo

wykonanie zwierza - mama Lola

żeby już

żeby już ta wiosna przyszła
kolejne zapalenie oskrzeli, kolejne katary
żeby już było wiadomo, co z Lola edukacja przedszkolną, bo znów cyrki są. Na dzień dzisiejszy nawet w mdk-u lista rezerwowa zamknięta, a nawet terminu rekrutacji nie podali! W osiedlowym przedszkolu mają tworzyć jedną grupę czterolatków - 22 miejsca, ale Pani Szanowna mi powiedziała, że liczy się nie dość, że dzień złożenia podania, to jeszcze i godzina!!! zgroza!
no. to się pobulwersowałam.
a poza tym wesoło, dziećki się bawią w domu, czekają na zaległe wizyty urodzinkowe gości, tańcują razem, śmieją się, dokazują i choróbska po nich nie widać. i bardzo dobrze.
hihi, teściowa zobaczyła wczoraj, ze z jej starej poszewki uszyłam delfinka. ups, trochę była zaskoczona. oczywiście zakomunikowałam, że to Lolo wybierał deseń pluszaka, co jest akurat zgodne z prawdą. a na swoje usprawiedliwienie dodam, ze i tak ta poszewka to była jakaś samoróbka, pałętająca się żadnego kompletu od dawna po szafie. a teraz przynajmniej dziecko ma Wiesia do przytulenia.
Jagulec wozi lale w wózku z takim impetem, ze niedługo nic już z wózka chyba nie zostanie. obmyślam wózio z trwalszych elementów niż aluminium, plastik i cienki materiał.
Lolu nosi po całym mieszkaniu swoją ekipę pluszowych rekinów tudziez innych stworzeń wodnych. są wszędzie.

szaleństwo

Dziecia rozrabiają. Jak to dziecia. Szaleństwo jest, kiedy wychodzimy na plac zabaw, bo wrzaski, krzyki, piski i śmiech słychać z każdej strony. Przemieszczają się błyskawicznie.
Lolo zapisany do mdk-u na zajęcia plastyczne, Tuśka na muzyczne. Oboje baaardzo zadowoleni. Udało mi się zapisać ich na zajęcia odbywające sie tego samego dnia, zaczynające się o tej samej porze, tylko w innych salach. Tatko z jednym ma dyżur, mama z drugim. Chcieliśmy wybrać sie w niedzielę na Królewnę Śnieżkę, ale już nie starczyło dla nas biletów. Może chociaż na ponowne obejrzenie Pioruna nie zabraknie, bo cena przystępna - 6 PLN.
Lolu nadal nie chce sam jeść, Tuśka wczoraj potroiła w końcu swoją wagę urodzeniową i waży 9010 g. Szaleństwo.

Dziecięce spozywanie pokarmów wygląda u nas obecnie następująco:
Lalu - dziś zjadł samodzielnie bułkę na śniadanko, wczoraj kaszę na kolację, poza tym nadal chce być karmiony, najlepiej wszystko zeby było zmiksowane. No i straaaszliwie wybrzydza przy jedzeniu. Pediatra stwierdziła, ze moze psycholog coś tu doradzi. Bo wyniki badań ma prawidłowe. I tak jak my, tak i pediatra upatruje u niego ewidentnej próby zwrócenia na siebie uwagi, w związku z zaistnieniem siostry. Tyle wiemy.
Adata - wcina wszystko az jej się uszy trzęsą od kilku dni. I ciągle woła jeść. Wystarczyło dać jej do ręki łyzeczkę - ona memła swoją łychą, a ja karmię drugą. Otoczenie wygląda dość hmmm, chlewikowo, bo dzieć wciera jedzonko w stoliczek, próbuje karmić wszystkich wokół, paćka rączką w rozmemłane jedzenie, rzuci czasem łysią, próbuje umyć ręce w posiłku itd. Ale to się daje wyczyścić po konsumpcji, więc nie ma sprawy. A swoją drogą, człowiek nie zdaje sobie sprawy z tego, jak mozna usmarować się jedzeniem i jakie zastosowania dla niego wymyślić, dopóki nie ma dzieciąt.
A jak się już zrobiło cieplej, to i więcej na placach zabaw bywamy. Lolo tradycyjnie - grzecznie, przycupnie sobie gdzieś i się ładnie bawi z dziećmi lub sam. Za to Tuśki wszedzie pełno i ucieka mi jak tylko zobaczy coś ciekawego. Zastanawiam się nad jakimś wynalazkiem pozwalającym jej na swododne łażenie blisko mnie, ale nie pozwalającym na oddalenie się. A na to wystarcza jej moment, np. kiedy wycieram Karolowi nos, albo on mi coś pokazuje. Moze szelki ze smyczą?